Dag 18: van Bryce naar Zion Nat. Park

Hedenmorgen werden wij wakker met stortregens. Wij hadden nog crackers en ham over, dus hebben wij op onze kamer ontbeten. De lust om snel weg te gaan ontbrak totaal, wij hebben de mogelijkheden bekeken wat te doen als het dit weer zou blijven. Wij gingen er vanuit dat dit een dag shoppen in een Mall of outletstore zou gaan worden. Wij reden pas om 10.00 uur weg, zeer laat voor ons doen. Rond 11.00 uur brak de hemel echter open en wij hebben vol goede moed de weg vervolgt naar Zion Nat. Park. Dit park is weer heel iets anders en totaal niet te vergelijken met hetgeen wij tot op heden gezien hebben. Veel bergen, rood gekleurd, opgebouwd uit lagen die dan weer gevormd zijn door wind en water. Ook zitten de wanden vol met begroeiing, grassen, mossen, zelfs hele bomen en struiken.
Dit park mag je niet in met je eigen auto, dus hebben wij ons laten vervoeren met de gratis shuttlebus, die elke 5 minuten rijdt. Wij zijn allereerst naar het eindpunt gereden en aldaar een wandeling gemaakt van ca 1 uur.
Langs een mooie modderachtige rivier weer leuke plaatjes kunnen schieten. Kwamen ook nog moeder hert en 2 kleintjes tegen. Op naar het volgende punt. De bus bracht ons daar weer naartoe. Uitgestapt even rond gewandeld en 2 bussen later weer ingestapt. Volgende punt was Weeping Rock, een wandeling van ongeveer een kwartier die eindigde onder een rotswand, vanwaar regen/water uitgesijpeld kwam. Daarna weer teruggelopen en het busje genomen naar Grotto. Hier was het mogelijk om via een pad te lopen naar een volgend punt, Zion Lodge. Onderweg langs de Emerald poelen gelopen, dit zijn opvang plaatsen van kleine stroompjes uit de bergen. Wilmar heeft hier leuke reflectie foto' s kunnen maken. Daarna onder 2 watervallen doorgelopen en helaas begon het toen ook weer te regenen. Wij moesten toen nog een heel stuk lopen naar de volgende busstop. Het werd ook donker en wij hadden geen benul van tijd. Aardig verzopen kwamen wij aan bij de bus, waarvan de buschauffeur zo vriendelijk was nog even op ons te wachten. Op het eindpunt onze auto weer opgezocht en zagen tot onze grote verbazing dat het al 8 uur was. Op naar ons hotel. WIlmar stelde voor in te checken en daarna gelijk te gaan eten. De dame van de receptie raadde ons restaurant Bits & Spurs aan. Aldaar beide een fantastische ribeye besteld en je begrijpt daar bleef niets van over. Over de grootte zullen wij niet overdrijven, maar in Nederland zou men hier met gemak 3 personen van te eten geven.
Onze hotelkamer is weer goed ingericht en ruim opgezet. Jammer dat wij hier morgen alweer weg moeten, ik had hier graag nog enkele wandelingen gemaakt. Dat komt vooral doordat het nu zo'n lekkere temperatuur is. Ik schat dat het niet hoger is dan 21 graden.
Maar Las Vegas is Calling, dus morgen totaal weer iets anders.